Varadero

Eindelijk weer een berichtje uit Cuba! Alhoewel we hier in dé toeristenplaats van Cuba zijn, is internetacces niet eenvoudig. En dat, echt waar, is een understatement.
We werden van het kastje naar de muur gestuurd; kwamen bij een cybercafé uit met welgeteld één pc uit het jaar nul, en op de deur hing een briefje: NO INTERNET CONNECTION. Uiteindelijk wist iemand te melden dat er op calle 30 een soort primafoonkantoor is waar je kunt internetten. Daar gingen we gisteravond naar toe. Helaas was het kantoor maar tot 18.00 uur open, en wij kwamen er om 19.00 uur GGRRRRR.

Enfin, hier dan ons bericht, helaas nog even zonder foto's want we hebben de cardreader laten liggen. We proberen vanavond nog een keer terug te komen, want we hebben toch een dagkaart op een heuse toeristenbus. Je kent ze wel, zo'n dubbeldekker waar je op het dak zit en niets kunt zien en horen omdat de wind zo vreselijk in je ogen en om je oren waait dat die twee zintuigen volledig uitgeschakeld zijn.

Woensdagochtend hebben we de bus naar Havana genomen, en vandaar meteen weer door naar Varadero. Waar wij dachten een bruisende toeristenplaats te vinden... Ons hotel werd in de Marco Polo reisgids (editie 2008) genoemd: hotel met levendige bar. Nou, die bar is buiten en er zit nooit iemand. Het is hier bar en bar saai. Niks te doen.
De Cubanen die niet in de dienstverlenende sector zitten zijn allemaal reuze aardig, iedereen groet op straat en probeert een praatje te maken. Anders is het met de Cubanen in hotels, winkels en restaurants. Het lijkt wel of je ze stoort in hun niets doen. Als blikken konden doden dan waren we nu al niet meer in leven. Geen boe of bah komt uit hun strot. Als er zo'n persoon vriendelijk doet, staan we met de mond vol tanden van verbazing....

We zien hier ook Hermes bussen, Connexxion bussen, en bussen waar niets (meer) opstaat maar wel achterop een grote sticker: 0900-9292. We zien bussen die naar Breda gaan, of naar Ridderkerk. O ja, en sommige bussen met de mededeling: "geen dienst" rijden afgeladen vol cubanen langs ons. Zo zie je, als je als land je bussen vervangt voor milieuvriendelijker exemplaren, dan verkoop je de oude gewoon aan een (ei)land aan de andere kant van de wereld. Want daar hebben ze dan blijkbaar geen last van schadelijke uitlaatgassen. Hoewel die oude amerikaanse auto's af en toe zulke zwarte dampen uitstoten, dat je opzij moet springen anders ben je helemaal zwart.

Het strand in Varadero is hemels. Zacht wit zand en een blauw blauwe zee. Door de week zeer aan te bevelen; op zaterdag en zondag niet. Want dan is het voor iedereen weekend en wordt je lastiggevallen door jonge cubaanse mannen die denken zeer interessant te moeten doen. Ze komen naast je liggen, bijna tegen je aan en pas als je vraagt waarom ze zo dichtbij liggen terwijl het strand zo groot is gaan ze met tegenzin weg om vervolgens hun vrienden ook een voor een langs te sturen. De laatste lastpost maakte datwe besloten om maar weer een tochtje op onze toeristenbus te gaan maken. Hij was niet alleen super vervelend, maar ook nog ladderzat. Toen ik hem na 10 keer duidelijk had gemaakt dat ie op moest rotten bleek hij niet eens meer overeind te komen. Hij viel binnen 5 meter wel 10 keer.

Wat we ook nog over moeten vertellen is het ontbijt dat we tot nu toe overal voorgezet kregen. Het bestaat uit vers fruit, dat was vooral in Viñales super, en daarna brood met eieren. Spiegelei, omelet, roerei, spiegelei, omelet, roerei, spiegelei, omelet, roerei.... Als we terug zijn in NL moeten we medicijnen slikken om het cholesterolgehalte in ons bloed drastisch omlaag te brengen. Dat alles met een slappe koffie. Zoals wij vroeger in Cadier en Keer thuis zeiden: schotelswater.

Onze tijd om te internetten loopt alweer af, ik heb nog zeven minuten. Zoals gezegd proberen we strax de foto's op de blog erbij te zetten. Blijf aub berichtjes sturen, want dat vinden we erg leuk.

Marita@OenZ: we hebben inmiddels gebeld, alles gaat goed en we hebben nog contact voordat jullie volgende week naar Calella afreizen.

Marita@Gerda en John: Heel veel plezier in de states, veel liefs voor Renaldo en Shirley, dikke kus voor de kleine mannen. En vooral, een goede reis morgen.

Marita&Marilot@Noud. Als we terugkomen zijn de lovehandels aan het wegsmelten..... volgende keer gaat de president van de Vuurdoorn mee.

Marilot@Jaap: Baas boven baas natuurlijk, ben strax niet alleen bruiner maar ook een stuk of acht foto's van een kolibrie rijker. Als je lief bent lijst ik er wel 1 voor je in ;) 6 juni gaan we taart eten, jeuj!!!

Marilot@Miranda: Echt heel leuk dat je onze verhalen altijd volgt, te gek! Het katje doet het weer en loopt met zijn mama en broertje/zusje weer vrolijk rond in het hotel.

Marilot@Masch&co: ik heb je gemaild, maar ook hier nog dikke poenen voor jullie!!

Marilot&Marita@suzan: Veel liefs, dank je dat je altijd mee op vakantie gaat. Dikke kus.