Strand, Bilbao en San Sebastian

Zo, tijd om de blog weer bij te werken. De eerste nacht redelijk goed geslapen, wel een paar keer wakker geworden omdat het behoorlijk koud optrekt op zo´n luchtbed. Maar nooit gedacht dat ik er goed op zou kunnen liggen. Lot doet natuurlijk niet anders met al die festivals waar ze verblijft.... Het was stralend weer, en nadat we in Zarautz boodschappen hadden gedaan in de plaatselijke supermercado togen we naar het strand. Dan denk je dat dat gewoon is: NIET DUS. De camping ligt behoorlijk hoog op een berg, en wij zijn niet van het omlopen, wij zijn van NL, niet lopen of in ieder geval de kortste weg. De kortste weg ging behoorlijk steil omlaag, en op onze slippers een redelijk hachelijke onderneming. Diverse keren schoot ons de afdaling van Pisac in de Andes door het hoofd. Maar toen hadden we onze stevige bergschoenen aan. Maar goed, we zijn veilig beneden gekomen waar een bord stond dat dit een verboden toegang gebied was....
Het strand in Zarautz is lang en breed, gewoon een strand. De zee is echter niet de zee die wij gewend zijn. Hoge, hoge, gigantisch hoge golven. Zwemmen is niet mogelijk, je kunt je echter eindeloos vermaken om door de golven heen te duiken of je erdoor terug naar het strand te laten drijven. (sleuren eigenlijk) Wat een geweld. Je mag ook maar op afgezette delen de zee in, daar staan dan drie strandwachten bij. Nu begrijp ik nog beter de kracht van een Tsunami.
We zijn overigens dezelfde weg weer omhoog gegaan, als je de Hyuna Pichhu kunt beklimmen, lukt dit ook wel.
´s Avonds voor de tent weer gegeten, eigenlijk vind ik dit kamperen wel erg leuk.
Die nacht regende het, en ´s ochtends was het vochtig en koud. Dus prima weer om naar Bilbao te gaan.
We hebben daar voornamelijk door het Guggenheim museum gelopen, wat ontzettend gaaf was dat. Dat gebouw alleen al, fantastisch. Zie de foto´s. Gelunched hebben we in een Baskische tapasbar, de tapas heten hier Pinxtos.
En ja, ook deze stad heeft een Corte Ingles, de spaanse Bijenkorf en das voor ons een soort van luilekkerland.
En stoer als we zijn, hebben we voor de terugweg niet de autopista genomen, maar heuse haarspeldbochtwegen. Want bij een stoere auto hoort een stoere rijstijl op stoere wegen.
Vandaag wederom met regen wakker geworden. Het ontbijt in het cafetaria op de camping ging niet door; er stonden 4 tafels ingedekt voor ´s avonds, en daar mocht vooral niemand gaan zitten. Over hospitality gesproken. Wat een sufferds hier.
We hebben in Zarautz aan het strand (overdekt) ontbeten en zijn daarna naar San Sebastian gereden. Wat een mooie stad. We hebben langs de kust gewandeld, we hebben er vis gegeten, gewinkeld, geslenterd en onze ogen uitgekeken naar de vele vormen van plaatselijke cultuur. Er was iets van de virgin Carmen of zo, wat vele mensen naar de stad trok. Er werd gegeten aan lange tafels, er werd gedanst. (Volksdansen) Kinderen doken vanaf de kades het water van de haven in. Marilot heeft van alles weer foto´s op het internet gezet.
Om dit verhaal mee af te sluiten, en om Marilot voor te zijn beken ik dat ik tijdens deze kampeervakantie de volgende twee woorden wel duizend keer zeg op een dag: Waar is.... (mijn sleutel, fototoestel, beurs, rugzak, tshirt, bril, zonnebril, borstel etc. etc.)Er is gewoon geen aflegruimte. Geen haakje, geen plank, geen aanrecht. Maar gaandeweg leer ik, er is een klein zakje aan de binnentent. Daar leg ik nu mijn sleutels.

Groetjes,
Mari(ta)lot.

FOTOALBUM SPANJE 2010 update!!