HORROR in Cienfuegos

Heus, we zijn echt bruin geworden

Een uurtje of wat geleden zijn we in Cienfuegos gearriveerd. Milagros uit Trinidad had een Casa geregeld en de eigenaresse zou ons opwachten. Aan de busterminal stond echter een man, nou ja, zou wel haar man zijn, dachten we. Hij had al een taxi geregeld.... Bleek een fietstaxi te zijn, waar we niet blij mee waren. We vinden het behoorlijk vervelend om iemand zo voor ons te laten werken. Echter, de fietser vond het geen probleem en wij vonden het zielig om hem de rit niet te gunnen. Eenmaal alles op de fiets, de eigenaar van de Casa op de brommer erachteraan, moet die man toch trappen, niet normaal. Na 500 meter, we gingen bergaf, bleken de remmen van de taxi ook niet naar behoren te functioneren. We kwamen toch tot stilstand maar de fietser kreeg de trappers haast niet meer rond. Toen ben ik eraf gestapt en heb de man gewoon betaald. We vertikken het om iemand zich zo in het zweet te laten trappen voor ons.

Lopend bereikten we de Casa, wat niet de aanbevolen Casa was. ARRGGHH, het is een appartement, maar heus, daar wil je niet zijn.En zelfs niet als je in het Bikkelteam van HC Venlo werkt!! Het is er shabby en vies. BRRRRR. We slapen er vannacht nog, willen er NIET ontbijten en vertrekken morgenochtend met de eerste bus naar Santa Clara, waar we weer zelf een Casa zoeken.

Vandaag zoeken we vertier in deze stad, wat niet makkelijk is. Hoewel, we hebben ook al de ramptoerist uitgehangen want er was een heus brandje dat met modern materieel bestreden werd:



Na Trinidad is Cienfuegos een tegenvaller. Misschien dat we na onze wandeling langs de zeeboulevard nog onze mening kunnen bijstellen maar dat is weer voor de volgende blog.

Adios.

Marita@Pedro V: leuk om van je te horen. Na 3 juni lekker bijpraten. Leuk om je dan weer te zien.

M&M@oma Sara: fijn dat de computer het weer doet, we vinden het weer fijn dat je mee op reis bent. xx