zaterdag 17 juli 2010

Strand, Bilbao en San Sebastian

Zo, tijd om de blog weer bij te werken. De eerste nacht redelijk goed geslapen, wel een paar keer wakker geworden omdat het behoorlijk koud optrekt op zo´n luchtbed. Maar nooit gedacht dat ik er goed op zou kunnen liggen. Lot doet natuurlijk niet anders met al die festivals waar ze verblijft.... Het was stralend weer, en nadat we in Zarautz boodschappen hadden gedaan in de plaatselijke supermercado togen we naar het strand. Dan denk je dat dat gewoon is: NIET DUS. De camping ligt behoorlijk hoog op een berg, en wij zijn niet van het omlopen, wij zijn van NL, niet lopen of in ieder geval de kortste weg. De kortste weg ging behoorlijk steil omlaag, en op onze slippers een redelijk hachelijke onderneming. Diverse keren schoot ons de afdaling van Pisac in de Andes door het hoofd. Maar toen hadden we onze stevige bergschoenen aan. Maar goed, we zijn veilig beneden gekomen waar een bord stond dat dit een verboden toegang gebied was....
Het strand in Zarautz is lang en breed, gewoon een strand. De zee is echter niet de zee die wij gewend zijn. Hoge, hoge, gigantisch hoge golven. Zwemmen is niet mogelijk, je kunt je echter eindeloos vermaken om door de golven heen te duiken of je erdoor terug naar het strand te laten drijven. (sleuren eigenlijk) Wat een geweld. Je mag ook maar op afgezette delen de zee in, daar staan dan drie strandwachten bij. Nu begrijp ik nog beter de kracht van een Tsunami.
We zijn overigens dezelfde weg weer omhoog gegaan, als je de Hyuna Pichhu kunt beklimmen, lukt dit ook wel.
´s Avonds voor de tent weer gegeten, eigenlijk vind ik dit kamperen wel erg leuk.
Die nacht regende het, en ´s ochtends was het vochtig en koud. Dus prima weer om naar Bilbao te gaan.
We hebben daar voornamelijk door het Guggenheim museum gelopen, wat ontzettend gaaf was dat. Dat gebouw alleen al, fantastisch. Zie de foto´s. Gelunched hebben we in een Baskische tapasbar, de tapas heten hier Pinxtos.
En ja, ook deze stad heeft een Corte Ingles, de spaanse Bijenkorf en das voor ons een soort van luilekkerland.
En stoer als we zijn, hebben we voor de terugweg niet de autopista genomen, maar heuse haarspeldbochtwegen. Want bij een stoere auto hoort een stoere rijstijl op stoere wegen.
Vandaag wederom met regen wakker geworden. Het ontbijt in het cafetaria op de camping ging niet door; er stonden 4 tafels ingedekt voor ´s avonds, en daar mocht vooral niemand gaan zitten. Over hospitality gesproken. Wat een sufferds hier.
We hebben in Zarautz aan het strand (overdekt) ontbeten en zijn daarna naar San Sebastian gereden. Wat een mooie stad. We hebben langs de kust gewandeld, we hebben er vis gegeten, gewinkeld, geslenterd en onze ogen uitgekeken naar de vele vormen van plaatselijke cultuur. Er was iets van de virgin Carmen of zo, wat vele mensen naar de stad trok. Er werd gegeten aan lange tafels, er werd gedanst. (Volksdansen) Kinderen doken vanaf de kades het water van de haven in. Marilot heeft van alles weer foto´s op het internet gezet.
Om dit verhaal mee af te sluiten, en om Marilot voor te zijn beken ik dat ik tijdens deze kampeervakantie de volgende twee woorden wel duizend keer zeg op een dag: Waar is.... (mijn sleutel, fototoestel, beurs, rugzak, tshirt, bril, zonnebril, borstel etc. etc.)Er is gewoon geen aflegruimte. Geen haakje, geen plank, geen aanrecht. Maar gaandeweg leer ik, er is een klein zakje aan de binnentent. Daar leg ik nu mijn sleutels.

Groetjes,
Mari(ta)lot.

FOTOALBUM SPANJE 2010 update!!

woensdag 14 juli 2010

We zijn er!

Gisteren zijn we 14 uur onderweg geweest, van Maastricht naar Poitiers (Frankrijk), lekker op het gemak, de snelweg zo veel mogelijk vermijdend en genietend van het landschap en andere bijzondere dingen die we tegen kwamen onderweg. De reis is tenslotte onderdeel van de de vakantie en we hebben geen haast.

De reis verliep goed, mama en ik zijn inmiddels zo op elkaar ingespeeld dat alles vanzelf lijkt te gaan.
De nieuwe auto doet het ook goed, zo luxe in tegenstelling tot de Punto, we hebben airco, TomTom (die we overigens enkel ter ondersteunig hebben gebruikt want kaartlezen is gewoon leuker!) en de iPhone muziekjes kunnen gewoon over de installatie afgespeeld worden ;) Super Luxe, althans zo ervaren wij het. Over die auto gesproken, die is dus nieuw en dus zijn we super voorzichtig alleen die Franse Marokkaanse jongen in Reims had ons even gemist in zijn spiegel. Hij zette zijn auto in z´n acheruit en bleef ondanks onze (homo) toeter en geroep van omstanders achteruit rijden, BOEM, tegen mama´s GLOEDNIEUWE auto aan. Koekert! Gelukkig ging hij niet hard en was er geen schade. Nadat hij ons nog eens had ingewreven dat we ´deuxieme de la monde´ waren geworden hebben we hartelijke lachend onze reis vervolgd.

Meindert´s vakantie cd-tje was overigens ook een groot succes, we hebben lekker meegezongen, gelachen en oerend hard gereden. Thanx Manolo.

vanochtend zijn we om 9:30h vertrokken en eigenlijk in 1 stuk doorgereden, het regende het grootste deel van de reis en de zon heeft haar gezicht niet laten zien vandaag, dus lekker doorkarren en om 18h aankomen in Zarautz. Op het eerste gezicht een leuk klein stadje maar we zijn meteen op zoek gegaan naar de camping, er moest tenslotte nog een tent opgezet worden...

Dat was ook weer een klein avontuur want die tent hadden we pas 1 keer opgezet en toen ook maar voor de helft omdat er een kleine storm op komst was ;) Anyways, mama volgde braaf mijn instructies op en de tent an sich stond in een paar minuten, totdat de haringen erin moesten. We hadden in NL nieuwe haringen gekocht, van die dure aluminium dingen die dus NIET door harde grond willen boren en de hamer was ook een goedekope versie en dat hebben we geweten (zie foto). Uiteindelijk nieuwe haringen gekocht op de camping en de tent staat. pfiew! Wel hebben we besloten dat we de tent deze vakantie alleen nog maar afbreken, haha. In Spanje heb je ook goedkope hotels ;)

Gran Camping Zarautz is overigens een heel leuke camping, mooi gelegen op een berg en dus mooi uitzicht over de stad en de baai (bedankt voor de tip Paultje!).

Morgen gaan we eens op onderzoek uit in de stad en brengen we zeker een bezoekje aan het strand, mooi weer of niet!

grts
M&M

nieuwe foto´s vanaf nu te bewonderen op flickr. Gaat sneller dan hier posten. De link: FOTOALBUM SPANJE 2010

maandag 12 juli 2010

Inpakken

Inpakken! het is en blijft lastig. Mama kan het niet zonder mijn hulp en ik ben nog brak van vier dagen werken op North Sea Jazz. Natuurlijk moeten er op het laatste moment nog inkopen gedaan worden, mensen gedag gezegd worden, geldzaken en oppas voor de plantjes geregeld worden én willen we natuurlijk de blog weer vakantie-klaar hebben ;)

Maaaaarrrrr...we hebben alles gepakt en tegen verwachting in past het allemaal in de auto, we hebben zelfs nog ruimte over (voor bijvoorbeeld souvenirs ;)).

We hebben er zin aan en houden jullie ook deze reis weer op de hoogte van onze avonturen.

¡Saludos!
M&M


foto
voor het inpakken

CIMG0666
na het inpakken

CIMG0667

maandag 26 mei 2008

Na de horror tegenslag en ergernissen...

Cienfuegos was zoals gezegd 3x niks. Niets te beleven, een vieze stad die zich de parel van Cuba noemt. Hmmm. Verschil in inzicht zullen we maar zeggen. We zijn na het schrijven van onze berichten in het internetcafe naar de busterminal gelopen om een buskaartje naar Santa Clara te kopen. Helaas, voor de ochtend alle plaatsen uitverkocht. We wilden perse niet meer wachten tot 16.30 uur, dus besloten we ad hoc om dan maar meteen naar Havana terug te gaan en een hotel aan de playa's del Este te zoeken. In de Lonely planet stonden 2 aparthotels, waar je ook kunt koken. Dat leek ons wel wat. We liepen die dag nog met de ziel onder onze arm door Cienfuegos en 's ochtends verlieten we voor dag en dauw ons "riant" onderkomen om toch maar vooral op tijd te zijn voor de bus van 09.00 uur..... Yeh, you bet. Die kwam niet. Om half tien nog steeds geen bus. Geen informatie, nada. Uiteindelijk werden we in een Astrobus gepropt. Een bus voor de lokale bevolking die overal stopt. Ook geen bus voor mensen van onze lengte. Marilot kwam klem te zitten tussen de leuning van de stoel voor haar en haar eigen stoel. Pas na een verontwaardigd "Au" geroep, werd de man in kwestie zich bewust van het feit dat er nog meer mensen in de bus zaten dan hijzelf en zijn metgezellin. De airco, die op volle toeren draaide, maakte dat de temperatuur richting het vriespunt ging en de ventilatie boven mij was stuk. Dat konden we uiteindelijk met een zakdoekje verhelpen. De stijve nek die ik nu al drie dagen heb is het resultaat. Anyways, we waren op weg naar Havana en zijn daar uiteindelijk, al was het iets later, veilig aangekomen.


Mooi uitzicht over de baai in Cienfuegos, zo zie je de plaatjes ook in de reisgidsen maar denk er nu een ranzig zwart water plus rioollucht bij en dan wordt het toch iets minder mooi :)



Het reddende zakdoekje


Daar werden we letterlijk overvallen door illegale taxi's. Nou zou je zeggen, nou ja, wat dan. Maarrrr, deze taxi's hangen met draadjes aan elkaar. Het zijn Lada's uit het jaar nul en de prijzen zijn anderhalf keer zoveel als een normale taxi zou kosten. Dus weigerden we waarop vervolgens geen enkele taxi op de terminal ons nog wilde vervoeren. En zat er niets anders op dan met rugzak en koffers op pad naar de grote weg. Waar we uiteindelijk een taxi aanhielden die ons naar de Playas del Este bracht. Ook dat weer opgelost, dachten we.

MOOIE STRANDEN: alleen de hotels die we uitkozen bleken van hetzelfde kaliber als de Casa in Cienfuegos, of waren veel te duur en all inclusive. En al die hotels bezochten we met alle bagage en in een zinderende hitte. Hup, daar sjouwden we weer over het hete asfalt. Onze humeur bereikte ook het kookpunt. Het liefst waren we doorgereisd naar de airport om meteen terug naar huis te vliegen. GGGRRRRRR. Maar goed, ook daar moet je mee dealen, dus besloten we om terug te gaan naar ons eerste hotel in Havana, Montehabana. Daar was het goed, dat wisten we. Alle moed bij elkaar geraapt, we waren inmiddels al 8 uur bezig die dag, en hup, weer alles in een taxi.
Montehabana zie je van ver af al liggen, en op het moment dat het in zicht kwam werden we weer een beetje blij. Het zwembad van de buren was erg mooi, groot en je kon er lekker eten. Terwijl de taxi voorreed, kwamen er allemaal druk gebarende mannetjes de trap af. No, no, imposible om er te logeren, de airco was kapot. Dat vonden we niet erg, we wilden in een fatsoenlijk hotel!! Maar het hielp allemaal niet, we werden doorgestuurd naar een ander hotel. Dat vervolgens nog duurder bleek dan het hotel in de Playa's. Shit, wat nu. Terug naar het hotel naast Montehabana, wellicht goedkoper en hopelijk nog een kamer vrij. Hmmm, de kamer hadden ze, maar voor dezelfde prijs als het vorige hotel. Inmiddels waren we zo gaar en opgefokt, dat we de kamer namen, we waren het helemaal zat.

We hebben er lekker gegeten, een goede nacht doorgebracht en de hele dag aan en in het zwembad gelegen. In de ochtend hadden we via de Lonely Planet een hotel in het midden van Havana gevonden en geboekt, simpel, klein, maar schoon en leuk. Daar zijn we rond 17.00 uur naar toe gegaan. Het feit dat we vooral IN het zwembad lagen, maakte dat we er 's avonds uitzagen als langoestinen. NIET normaal meer. Gelukkig niet echt verbrand maar toch voor de zekerheid maar niet meer gaan zwemmen de dag erna, gisteren dus. Die hebben we in de stad doorgebracht. We bezochten vele mooie plaatsen waaronder het Capitool. Zie foto's. Heel indrukwekkend. 's Avonds, op de Plaza de Armas, ontmoetten we een echte Cubaanse Mango. Mooie maar vooral heel aardig jongen, die nogal onder de indruk van Marilot was. Hij verzekerde me keer op keer dat ze guapa was, en vooral erge mooie ogen had. (Dat weet ik natuurlijk al heel lang). Er kwam nog een jongen bijzitten en toen kwamen er twee politieagenten langs; ze moesten zich beide legitimeren en pas nadat de agenten zich ervan hadden overtuigd dat ze ons niet lastig vielen mochten ze bij ons terugkomen. Op zich wel goed dat men hier zo mee omgaat, maar de manier waarop ging, voor mij in ieder geval, alle perken te buiten. Wat een machtsvertoon. We hebben later nog even met de jongens gesproken en zijn toen langs de Malecon teruggelopen richting hotel. Een uurtje of zo later kwamen we César, die mooie jongen, weer tegen. Hij liep nog een stukje mee en stond erop om ons op een Bucanero, een Cubaans biertje te trakteren. Zo stonden we met zijn drieen langs de Malecon een biertje te drinken. Keigezellig en goed voor ons spaans. Uiteindelijk hebben we afscheid genomen en hebben we de taxi teruggenomen naar het hotel waar we onze superdag afsloten met een Pina Colada. Hmmmmmmm.


Onze hotelkamer in ons laatste hotel



mooie oto op de parkeerplaats bij een restaurant



ikke op de binnenplaats van het restaurant, ook leuk!



Mama speelt met een klein straathondje, konden we ze maar allemaal meenemen...



Binnenkant van de koepel van het Capitool



M&M in het kantoor van de vroegere president




Mama en daarna ik met Cesar op de foto





Trompettist in opleiding, vissende jongens en Marilot op de Malecon


Vandaag zijn we opgestaan, hebben ontbeten en even op bed gelegen en een PDK gemaakt voor deze dag. We besloten om een grote, oude begraafplaats te bezoeken. Uit een tijd dat er nog genoeg rijkdom in Cuba was om giga graven te kunnen betalen. Die, op een paar na, allemaal vervallen zijn. En, Ibrahim Ferrer, de oprichter van de Buena Vista Social Club, ligt er ook begraven. Het was interessant, en soms ook wel wat luguber. Ze halen nl graven leeg om plaats te maken. Dat doen ze zonder e.e.a. af te schermen. We hebben er een uurtje of wat rondgelopen en zijn daarna doorgelopen naar de stad. Niet op zijn Cubaans, maar op zijn Nederlands. Stevig de pas erin. En de afstand? Meer dan 7 kilometer, in dit weer. Pedro V., Marilot vindt dat ze recht heeft om opgenomen te worden in ons Bikkelteam.




De begraafplaats


We hebben net gegeten op het terras van Hotel Inglaterra, lekker rustig behalve de salsaband, een muziek die we nu wel kennen en onze oren uit komt. Vandaag de laatste dag Havana, we lopen nog wat rond, doen de laatste inkopen, nuttigen ons laatste diner hier (wat erg!!!!) en gaan lekker slapen. Morgenvroeg pakken we al onze spullen in en vertrekken dan weer richting NL. Het was een mooie, leuke, indrukwekkende, soms irritante maar vooral geweldige vakantie. Nu is het tijd voor thuis, immers thuiskomen is 1 van de leukste dingen van op vakantie gaan.

Het is mooi geweest.


Saludos. Gracias voor het meereizen en de berichtjes.

M&M

vrijdag 23 mei 2008

Anderhalve week aan foto´s

HéHé, eindelijk een pc gevonden waar én een usb in past én het kan om de foto´s ook daadwerkelijk van de kaart te halen. Hieronder een fotoverslag van onze reis sinds Viñales.


Speciaal voor Miranda!! Ik zie niet echt een gelijkenis maar goed feit is en blijft dat er een standbeeld met jouw naam in Havana staat, haha.



Varadero´s strandzand



Varadero´s Rum huis...



Varadero´s Sunset



Marilot op het prik-me-lek plein in Varadero



De Autopista naar het einde van Varadero, genomen vanuit de VaraderoBeachTour bus



Wachten op de toeristen bus



Wat handig, de bus naar Breda rijdt ook vanuit Varadero. rest alleen nog een treinkaartje te kopen en dan ben ik zo in Tilburg. Handig voor die koude winterdagen.



Oude Mansion in Varadero.



Onze achterburen, meneer en mevrouw duif, met hun kroost plus aanhang en kleinkinderen.



Ook België is, zij het in de minderheid, vertegenwoordigd op het eiland



Mama in de VaraderoBeachTour bus



Wat verveeldheid en een paar nieuwe fotocamera´s al niet kan opleveren



cultuur in Trinidad, het dak van een van de musea



Doesjen op z´n 19e eeuws



foto van een foto



Plaza Mayor, Trinidad (en mama)



Cultuur in Trinidad, close-up van een beeldje



Cultuur in Trinidad, een mooi gedecoreerde trap



het uitzicht vanaf de berg met de radiomast



Cultuur in Trinidad, de ruine van een koloniaals kerkje op weg naar de radiomast



´Schat, laat jij het varken even uit´



Corinne en Marilot op het terras bij Milagros en Bury



De straten van Trinidad by night



Mama krijgt Salsa les van Bury: un, dos, tres - un, dos, tres



Ik zet mijn eerste Salsa passen met Diosdanis (een dansleraar uit Trinidad)



Hace mucho, mucho calor en Trinidad



Kathy en Milagros



Nog meer dansles, ditmaal van Bury. ´voel de muziek, niet naar je voeten kijken´



Cultuur in Trinidad: de kerk aan Plaza Mayor



Cultuur in Trinidad: Zo worden sigaren gemaakt



DRANK in Trinidad: jammie!



schoonheid in Trinidad: Que Mango!