Huacachina

Gisteren was in één woord: fantástico!! Niet alleen heb ik overdag al luierend in de zon (en zwembad) genoten van Robert Langdon's avontuur in Angels en Demon, maar in de namiddag heb ik een van de vetste dingen ooit gedaan: door de duinen sjeesen met een buggy. Ik zeg je, daar kan geen rollercoaster tegen op. Het is moeilijk te beschrijven: een denderende motor, de wind die om je heen suist, de eindeloze duinen, de ondergaande zon, het gevoel dat je maag een spongetje maakt als je plots weer naar beneden duikt met de buggy...fan-tas-tisch.





Onderweg zijn we een aantal keer gestopt om te sandboarden. Voorzichtig als ik ben natuurlijk de eerste keer niet staand naar beneden, gewoon op me buik. Gaaf man, zo snel ben ik nog nooit een duin afgesjeest. De tweede poging wel staand maar dat was toch moeilijker dan ik dacht, ben al geen held op een skateboard en heb nog nooit gesnowboard, dus ik was al erg trots dat ik steeds een metertje vooruit kwam. Moet ook wel heel eerlijk zeggen dat een bezoekje aan een Peruviaans ziekenhuis ook niet echt zag zitten, dus ik was wel een beetje te voorzichtig. De tweede stop was een beetje hoger en steiler dus wederom met een rotvaart op mijn buik naar beneden en de laatste stop toch maar weer staand geprobeerd, oefening baart kunst en het ging al iets beter. Helaas was er geen tijd meer om te oefenen. Noud en Eefje, gaan jullie de volgende keer mee, ik heb jullie gemist gisteren?! Dit was echt iets voor jullie.



Ook mama heeft overdag lekker genoten van de zon, ook zij had een spannend boek (beide boeken zijn nu uit, haha). Mama is niet mee wezen buggy rijden en sandboarden maar heeft lekker in de oase zitten loungen. Zometeen als de blog-werkzaamheden klaar zijn verkleden we ons in onze zwemoutfit en duiken lekker het zwembad in. Hier:


Villa Jazmin