Ica, Nazca & Arequipa

Vandaag eindelijk weer tijd voor een berichtje. Eergisteren zijn we uit Ica vertrokken. Met wel een beetje pijn in het hart Villa Jazmin van Mozes en zijn gezin verlaten. We hebben er een paar fantastische dagen gehad. Mozes is buiten hoteleigenaar ook reisleider voor www.besttours.be en voor in België en heeft ons veel verteld. Zo zijn we onder andere te weten gekomen dat:

• In Peru de zon 8 maanden op de hoogste stand staat in het noorden en 4 in het zuiden,


• De Humboldtstroom maakt dat het water (te) koud is voor de kust van Peru waardoor het water niet verdamt en het in Ica in 2 jaar net zoveel regent als in België in een dag.


• De Peruvianen hun rijbewijs niet zomaar krijgen, eerst moeten ze een theorietest doen, dan een psychische test, een gezondheidstest en een rijvaardigheidstest op een circuit. Waarom op een circuit? Omdat in het echte verkeer zich NIEMAND aan de verkeersregels houdt!


• Lima groter is qua oppervlakte dan België


• 10% van de mensen die boven de Nazcalijnen vliegen ziek worden.

Mozes heeft ons naar de bus van Cruz del Sur gebracht die ons door roodbruin rotsgebergte in ruim twee uur naar Nazca bracht naar hotel Oro Viejo waar we ons konden gaan opmaken voor onze vlucht boven de Nazcalijnen van gisteren. Ik was best wel zenuwachtig want ik was best wel bang om kotsend in dat vliegtuig te zitten. We werden om 8 uur ´s ochtends opgehaald door Luis en werden 10 minuten later op het vliegveld afgezet. Daar hoorden we dat we nog even moesten wachten. Dat vond ik niet erg, want dan kon ik nog even naar de wc gaan. Een half uur later kwam de guy die ons de vlucht verkocht had zeggen dat we aan de beurt waren, echter niet samen, ieder in een ander vliegtuig. Daar gingen we natuurlijk niet mee akkoord. Samen uit, samen ervaringen delen en samen kotsen. Dus moesten we nog maar wachten. En ging ik nog maar een keer naar de wc, en nog een keer. Hoe langer we moesten wachten, hoe meer zenuwen en steeds vaker naar de wc. En ze waren ook nog hartstikke vies. (want kijk, ik was natuurlijk niet de enigste met het angstzweet in de handen) Even later kwam de man ons opnieuw halen, echter niet om te vliegen maar om de excursie die we voor de middag geboekt hadden eerst te doen en ´s middags te vliegen. Toen zag ik mijn geest helemaal kruipen. Want ´s middags waait het behoorlijk in de pampa en weet je hoe klein die vliegtuigjes zijn? Kotsen ´s ochtends behoort tot de mogelijkheden, maar is ´s middags een feit. Ik bitchen tegen die vent dat we niet akkoord gingen en toen werd hij me toch een partij nijdig. ¨What do you want lady?¨ zei hij. En ik zei dat ik wilde wat hij ons de dag daarvoor beloofde: zo vroeg mogelijk vliegen en daarna de excursie. Het werd een heel gedoe, ik pissed en toen ging Lottie er ook nog een keer overheen. Toen moesten we maar weer binnen gaan en wachten tot 11.30 uur! Hij had ons toch aangeboden om ieder apart te gaan? Op dat moment was het nog geen 09.30 uur. Dus hadden we de keuze tussen het geld terug vragen en niet vliegen, of wachten en nog 20 keer naar die gore wc gaan. Gelukkig kwam Luis tussenbeide en zei dat hij ons binnen één uur in een vliegtuig had zitten. En hij hield gelukkig wel woord, want na een half uur kwam hij ons halen. We gingen met zes personen aan boord, inclusief piloot Martin. (Dat was ook de reden waarom we apart moesten, de meeste mensen zijn met zijn 2-en en er moeten een even aantal mensen aan boord zijn. De piloot is altijd alleen dus gaan er 3 of 5 passagiers mee) Wij gingen achterin, er was weinig beenruimte dus we zaten tamelijk opgevouwen. Het eerste wat ik deed was het kotszakje zoeken en de papieren zakdoekjes klaar leggen. Eindelijk, na uren wachten, -tig wc bezoekjes, een hoop ergernis en een laatste foto van onszelf gemaakt te hebben, stegen we op. Veel lawaai, veel geschud maar supergaaf! 35 minuten en NIET gekotst en niet eens misselijk. Pffffff.

bange momenten voor take off

de Astronout, één van de Nasca lijnen

´s Middags excursie: een pottenbakkerij waar men ons liet zien hoe de Inca´s vroeger hun spulletjes maakten, een werkplaats waarin we zagen hoe goud uit de grond wordt gefilterd. Er zijn nog steeds goudmijnen in Peru. En als laatste gingen we naar een begraafplaats uit de Incatijd. Dat was half uur rijden door de woestijn. Hier zijn mummies gevonden en op deze plek schijnen nog honderden graven te zijn. Je mag er niet buiten de paden, of wat er op lijkt want het is slechts afgebakend door wat stenen, lopen omdat je anders weg kan zakken in zo´n gat. Er lagen ook overal botten. Denk je weer even in, je staat in een hete woestijn, het waait, je ziet zand waaien, alles is roodbruin, zandduinen, en dan die botten. Beetje zo´n westernfilm idee. Ook hiervan weer wat foto´s.

mummy

Na de excursie hebben we wat door Nazca gelopen, en de tijd proberen te doden tot 23.00 uur. Toen vertrok de Cruz del Sur richting Arequipa en wij zaten op plaats 17 en 18 waar we ons tussen 2 rijen stoelen in slaapstand (de bus kwam uit Lima en die mensen zaten er al bijna 5 uur in) moesten wurmen. 10 uur later kwamen we hier aan in Arequipa....

We werden opgehaald door Ana, de vriendin van Laurens, de medecursist van Marilot uit het spaanse klasje in Tilburg. Zij heeft een pension en een reisbureau. Haar huis ligt in een leuke wijk van Arequipa, op loopafstand van het centrum met uitzicht op de vulkaan Misti en een berg waarvan ik nu de naam niet weer maar die 6075 meter hoog is. Geweldig om te zien. Na ff te hebben gedouched zijn we Arequipa ingegaan. Echt een hele leuke plaats. Maar wát een taxi´s. Honderden. Echt waar. En ze toeteren ook allemaal. Je kunt je dat niet voorstellen wat voor klere herrie dat is als je over straat loopt. Om over de uitlaatgassen maar niet te spreken. Het is echt bizar. Toch heeft ons dat niet kunnen weerhouden van een van onze grootste hobbies: SHOPPEN. Want ze hebben hier zo´n leuke dingen. O, en wat ze hier nog hebben: taarten, in alle soorten en maten. Nog nooit zoveel taarten bij elkaar gezien. En het maakt niet uit waar je bent: Lima, Nazca, Arequipa.

Morgen gaan Arequipa nog wat meer verkennen, en overmorgen gaan we naar de Colca Cañon, naar de Condors kijken. Maar daarover later meer. Vanuit Peru was dit weer uw verslaggever en co.

Marita en vulkaan Misti Marilot en vulkaan Misti
nieuwe aanwinst voor de winter